Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

[Πορτρέτο]


Τώρα τελευταία

Κάνει αναπαραστάσεις με υλικό που φιλοτέχνησε η θάλασσα

Χωρίς χρώματα χρωστήρων

Να μη χαλούν απ΄ τις βροχές. Να μείνουν

«Κατέλειπεν», θα λένε· ίσως και «εποίησεν»

Μεγάλη δόξα…

 

Χωρίς ίχνος αιχμής

Στρογγυλεμένες πέτρες· από τον γεωλογικό παράδεισο των  αρχαίων Σταγίρων

Βαμμένα από υπόγεια ηφαίστεια βότσαλα που μοιάζουν και διαφέρουν· όσο και αν

Θέλεις να τα βλέπεις ίδια. Έργο της θάλασσας·

Βγαίνουν στην ακροθαλασσιά εμπρός στα υγρά μάτια των ανθρώπων

Πότε με τον αχό του υψωμένου κύματος

Πότε με την αλμύρα του που τρυφερά τα γλύφει

 

Χθες και προχθές κι αντιπροχθές

Τις έβλεπε μες το ηλιοβασίλεμα να λάμπουν

Μόνος και παρά θίν᾿ αλός, καθώς τις διάλεγε για να τις βάλει σ’ ένα κάδρο…

 

Την ώρα που γράφονταν οι στίχοι αυτοί

Ήταν αηδόνι το πουλί της συντροφιάς στο δέντρο, ω  μοίρα

Δεν ήτανε καναρίνι σε αστικό ιστό παγιδευμένο

Τόσο γλυκό ήτανε, ω μούσα, και πιστό μες το κελάηδισμά του πρωινές ώρες!

 

Τί κι αν ποιήματα δεν έγραφεν παλιά; τώρα θα γράφει

Κι ας λένε τόσα για την αντιποιητική εποχή μας…

 

Α. Ν. Α.


Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Από τα Ιαμβικά Τετράμετρα του Αρχίλοχου (680-640 π. Χ.) 
7a+b D. 128 W. (Snell) - vv. 1-7: Stob. 3, 20, 28 (p. 544 Hense) - v. 8: Arist. polit. 7, 6 (p. 1328 a3)

 

Θυμέ, θύμ᾽ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε,

ἄνα δέ, δυσμενέων δ᾽ ἀλέξευ προσβαλὼν ἐναντίον

στέρνον, ἐν δοκοῖσιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθείς

ἀσφαλέως· καὶ μήτε νικῶν ἀμφαδὴν ἀγάλλεο

μηδὲ νικηθεὶς ἐν οἴκωι καταπεσὼν ὀδύρεο.

ἀλλὰ χαρτοῖσίν τε χαῖρε καὶ κακοῖσιν ἀσχάλα

μὴ λίην· γίνωσκε δ᾽ οἷος ῥυσμὸς ἀνθρώπους ἔχει.


                                 

Ω, ψυχή κατατρεγμένη, πάρε θάρρος τρομερό,

για να διώξεις τους εχθρούς σου, βάλ' τα στήθη σου μπροστά,

στο δικό τους το αντιστύλι πόδι πάτησε γερό

και μήτ' αν νικήσεις, γέλα φανερά,προκλητικά,

μήτ' αν νικηθείς, οδύρου μες στο σπίτι σου σκυφτός.

Μα για τα καλά σου χαίρου και λυπού για τα κακά

με το μέτρο! Ξεύρε πάντα πως ο κόσμος είν' αυτός.

                                      

                                                     μετάφραση: Σ. Μενάρδος


 

Βάστα ψυχή μου

Ψυχή, ψυχή μου που χτυπιέσαι στα στενά και

Δέρνεσαι, στυλώσου, ενάντια στήθη στους εχθρούς

Σου πρόταξε, πλάι στα καρτέρια των εχθρών γερά

Ασφαλίσου. Και μη όταν νικάς πάρα πολύ

Να χαίρεσαι, κι αν νικηθείς στο σπίτι μην κλειστείς

Κι οδύρεσαι· λύπη ή χαρά σε βρει, συγκράτα

Την παραφορά σου. Μάθε επιτέλους τι ρυθμός

Κρατεί τα ανθρώπινα


                                                             μετάφραση: Γ. Δάλλας