Οι λέξεις μου που έγιναν δικές σας 

Οι λέξεις μου όμοιες σχεδίες

στην πλώρη τους σκαλιστή η νίκη-ελπίδα

γίνονται πίδακες κι αντλίες

στην πρύμνη σπέρνοντας χλωρίδα

Οι λέξεις μου

ήμερες κι άγριες μεταφράσεις

χρόνο και πνεύμα θέλουν να γυρίζουν πίσω

με νέο νόημα στις φράσεις

Οι λέξεις μου που έγιναν δικές σας 

ριπές που αντηχούν στους τοίχους   

νέφη πολύχρωμα μετεωρίζονται εντός μου

συνέχονται με φωνές μυρίων προγόνων

την ηχώ φέρνοντας της παρουσίας τους

Οι λέξεις μου ώριμα σταφύλια

στου Αυγούστου γέρνουνε τις πλάτες

στάζοντας νέκταρ  σε ερωτευμένα χείλια

μαζί μάς παίρνουνε διαβάτες  

Οι λέξεις μου ιδεόπλαστες πολιτείες

ανέρχονται από της ψυχής τις κόγχες

φρέατα μοιάζοντας, με των πηγών αντλίες

που βγήκανε απ' των θεών τις λόγχες

Οι λέξεις μου πολλών ανθρώπων

στη γαλήνη διάττοντες

δοξολογούνε σύμπαντα

την κοινή μοίρα για το παρόν και το μέλλον μας

Οι λέξεις μου

φθόγγοι, λαριγγισμοί, τριγύρω

πίσω  αφήσαν το δικό τους πρόσωπο

κι έγιναν άσματα για σας, άρωμα, μύρο

Οι λέξεις μου αόρατες κατοικίες

μέσα τους 

ενοικούν αστραπόβροντα  

οι φωτιές

των ψυχών μες τα βλέμματα

Οι λέξεις μου εικονόγραπτες πανοπλίες

σε αγώνα σάς καλούνε να βγείτε

με δίχως θύτες και θύματα

τη ζωή σάς καλούν να χαρείτε

Οι λέξεις μου μοιάζουν ορυχεία 

μέσα τους

σκάβουν, άλλοι για να βρουν χρυσάφι

κι άλλοι κάτω να πέσουν τις αφήνουνε

χώμα να γίνουν, σε άγονο χωράφι

Οι λέξεις μου φεύγουνε καράβια

κι οργώνοντας ωκεανούς ονείρων

πίσω πάλι γυρνούν στ' άδεια μουράγια μας 

προσφέροντας λυγμούς δακρύων

Οι λέξεις μου

ανέρχονται από ακαταμέτρητα βάθη

και υψώνονται κατακορύφως βέλη·

να μας καρφώσουν θέλουνε σε χίμαιρες  

ή να πληρώσουν της ζωής μας τα εφήμερα τέλη;